Współczesne hiszpańskie kafelki to dość obszerna kategoria - od wymyślnie zdobionych i kolorowych płytek mozaikowych po te replikujące wygląd drewnianej podłogi. Płytki te mogą być dość drogie, ale są wyjątkowo wysokiej jakości i odznaczają się wyjątkową trwałością, tak więc na dłuższą metę wcale nie są wysoce kosztowne. Dzisiaj w ceramice łazienkowej i kuchennej hiszpańskie kafelki są praktycznie wszechobecne, a projektanci wnętrz nie wyobrażają sobie swojej pracy bez tych płytek o całej masie różnych wykończeń. Początki hiszpańskiej płytki są jednak skromne i rozciągają się na tysiące lat.
Cofnijmy się do średniowiecza
Wcześniej, przed muzułmańską inwazją Hiszpanii w roku 711, ceramika była wykorzystywana w projektowaniu w postaci nieszkliwionej cegły, której używano do układania mozaik, jako dachówki, do wyściełania kanałów wodnych, okapów, itp. Jednak wprowadzenie glazury oraz płytek emaliowanych tlenkami metali było wkładem kultury islamu. Pierwsze europejskie zastosowanie takich płytek miało miejsce w Hiszpanii (która zresztą niemal cała znajdowała się wtedy w rękach muzułmańskich), później ich użycie ostatecznie rozprzestrzeniło się w całym świecie zachodnim.
Mayólica (w języku polskim znana jako "majolika") jest hiszpańskim określeniem glinianych wyrobów pokrytych nieprzezroczystą powłoką szklaną z cyną oraz ołowiem, zwykle barwnie i bogato zdobioną. Już w siedemnastym wieku w Hiszpanii nazwa "Talavera", po hiszpańskim ceramicznym centrum Talavera de la Reina, stała się synonimem ceramiki z cynową polewą.
W czasach średniowiecza ceramika była szeroko produkowana w południowej i przybrzeżnej wschodniej Hiszpanii. Produkowano wtedy głównie płytki do dekoracji, budowy oraz wykańczania wnętrz, ale także wyroby artystyczne oraz użytkowe - a często łączące w sobie kilka tych cech. W całej Hiszpanii w kościołach i pałacach powstały wielkie dzieła z rzemieślniczych płytek.
Zawrotna kariera płytek
Płytki i inne ceramiczne wyroby stopniowo wypływały z Sewilli i Kadyksu, najpierw zdobywając popularność w rejonie Morza Śródziemnego, a następnie na całym świecie. Z biegiem czasu wiedza i style ceramiczne opracowane w Hiszpanii zostały rozproszone w całej Europie, co uczyniło Hiszpanię tylko jednym z wielu ośrodków produkcji płytek i wyrobów ceramicznych - chociaż nazwa "płytki hiszpańskie" zadomowiła się na stałe w wielu językach. Jednym z największych kontynuatorem tych tradycji jest Meksyk, którego zagłębie ceramiczne skupia się w kolonialnej stolicy Puebla. W Polsce wiele sklepów oferuje w swoim asortymencie płytki hiszpańskie: https://www.banyo.pl/pol_m_Plytki-i-mozaiki_Plytki_Plytki-hiszpanskie-142.html. Dzięki nim, możemy przerobić własną łazienkę w śródziemnomorskim stylu.